বুকুৰ ভিতৰত
তোলৈয়ে ৰাখিছিলো
আছুতীয়াকৈ মৰমবোৰ
নেজানো
তই কেলে বুজি নেপালি
এতিয়া
পথাৰখনৰ সেওঁতা ফলা
চিকুণ বাটটোৰ কেঁকুৰিত
ৰাতি ৰাতি তোৰ নূপুৰ বাজে
চিতাজুইত হাত সেকি
মই শুনি থাকো
নূপুৰৰ ৰুণজুন
মানুহ এটাক মৰাশ কৰা
সেই ৰুণজুন
—ময়ূৰ
২০ নৱেম্বৰ,২০১০
No comments:
Post a Comment