মোৰ ৰাতিবোৰৰ নীৰৱতাত
ভালপোৱাৰ অস্ফুট গুণগুণ
শুন্যতাৰ অনুভৱত
জোনাক জিলিকা জীৱনৰ প্ৰাৰ্থনা
মই যে তোমাক ভালপাওঁ
ভালপোৱাৰ হেজাৰটা বসন্তৰ কামনাৰে
তোমাৰ মুখলে চাই ৰওঁ
তোমাক হেৰুৱাৰ আতংকেৰে
পাৰ হৈ যাওঁ
ৰৌদ্ৰজ্বল বাটৰ আকুলতা
এৰি থৈ গুচি যাওঁ তোমাক
হাতত গুজি দি
যাযাবৰী জীৱনৰ ঠিকনা
মই যে তোমাকেই ভালপাওঁ
তোমাক ভালপাওঁ
সেই একেই যন্ত্ৰণাৰে
পুণৰ উভটি আহো
বালিচৰত আঠুকাঢ়ি
মোৰ অৰ্থহীন জীৱনক শাওঁপাত দিওঁ
চকুপানীৰে ধুৱাই তোমাৰ চিকুণ পুৱা
হেজাৰবাৰ আওঁৰাও
প্ৰেমৰ সেই প্ৰাচীন কবিতা
মই তোমাক ভালপাওঁ
মই তোমাক ভালপাওঁ
-ময়ূৰ
অক্টোবৰ,২০১২ চন ৷
No comments:
Post a Comment